çiçekteki telaş kellenin gövdeden ayrılmasıyla aynı
gidiyorum! sen taze kal eskime
yağmurlara güvenme makyaj bozar.
koş hasaRRaporu veriyorum
enkazım tamam yerli yerinde dağınıklığım
tahribine güveniyorum
biraz daha içimi hançerle, dağıt
değiştir her şeyin yerini
ama kış
giderken bereni almayı unutma.
ruhunu avuçlayan yol
tenini sıyıran su
jiletlerin içinde kalan bileklerimi de al
korkma; kimse sormuyor demokrasinin son durumunu
sevgilime uzun etek giydirmeye çalışan din bilgisi
hayat kültürünü çöpe benzeten ben,
hepimize karşı işleyen çatır çatır doğa
sevgilim biz sensiz yapamayız
rüyalarımda bir çocuk var hep senden doğuyor
kimseye anne demedi daha onu başka kadınlara bırakma
hasaRRaporu kusuyorum tut başımı
ben kendi içimi iyi aktarırım
biraz daha duş lütfen biraz daha acı
çünkü çok kötü dağılıyorum.
‘Papyrus..’